بین علمای شیعه در مورد شهادت امام حسن مجتبی(ع) سه قول است
1) - قول اوّل روز آخر ماه صفر
که قائل آن مرحوم شیخ کلینی می باشد
و چون این قول را تنها ایشان ذکر کرده و قول منفردی است
لذا با تمام وجاهت و بزرگی وی هیچ یک از علمای شیعه
تا این زمان از این قول تبعیت نکرده است.
2) - قول دوّم 28 ماه صفر
که اولین قائل آن مرحوم شیخ مفید در کتاب مسارّ الشّیعه می باشد
در حالی که خود شیخ در کتاب ارشاد خودش
از ذکر این روز به عنوان روز شهادت امام حسن مجتبی(ع)
خود داری نموده است.
دومین قائل آن شیخ طوسی در کتاب تهذیب الاحکام است
و قائلین دیگر به این قول شیخ طبرسی
و ابن شهر آشوب مازندرانی می باشند،
ولی پس از قرن ششم هجری تا این زمان این قول قائلی نداشته است.
3) - قول سوم 7 ماه صفر
که این قول از دو جهت مشهور می باشد،
جهت اوّل از جهت قائلین به این قول از نظر کمّی و کیفی است
که نسبت به دو قول قبلی قائلین به این قول
در کمیت و کیفیت برتری دارند،
از نظر کیفیت اینکه در روایات روز دقیق شهادت امام ذکر شده است
و این خود نشان از ترجیح این قول نسبت به دو قول قبلی است
به گونه ای که در روایات به روز پنجشنبه
به عنوان روز شهادت امام اشاره شده است،
و اما از نظر کمّی تعداد قائلین به این قول
از تعداد قائلین به دو قول قبلی بیشتر است
که بزرگانی همچون شهید اوّل، کفعمی، پدر شیخ بهایی، علامه مجلسی،
شیخ عبدالله بحرانی، شیخ محمد حسن نجفی صاحب جواهر الکلام،
شیخ جعفر کاشف الغطاء و شیخ عباس قمی
از قرن هفتم هجری تا کنون از این قول تبعیت کرده و قائل به آن هستند.
درباره این سایت